معنی لقمه آلای در لغت نامه دهخدا

آلوده کننده لقمه. رجوع به آلای شود:، لبش گاهی بخواهش لقمه آلای، ولی در زیر لب لخت جگرخای.، طالب آملی

معنی لقمه آلای - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(کِ تَ نِ)

لقمه خاینده:
چون روان باشی روان و پای نی
می خوری صد لوت و لقمه خای نی.
مولوی

(لُ مَ / مِ)

منسوب به لقمه، خرد. به اندازۀ یک لقمه.
- گز لقمه ای، گز به قرص کوچک که ناشکسته میتوان به یکبار در دهان برد

نواله ربای شکمباره